Op Wikipedia stond geruime tijd de leugen dat de eierbal oorspronkelijk uit Venlo zou komen1. Een grote ergernis voor alle Stadjers, want de eierbal is toch echt een stads-Groninger product!
Tenenkrommend was dan ook het moment dat op 13 september 2014 het artikel “Vintage Venlo: het friet-ei” in het NRC verscheen. En dat terwijl op 29 oktober het jaar ervoor nog het artikel “Grunse eitjes” in het NRC had gestaan. Hoewel mijn eerste eierbalverhaal toen al in de steigers stond en ik reeds de eierbalvariant met kwarteleitjes had gemaakt, was Stéphanie Versteeg met haar publicatie me net iets voor geweest. Ook de Venloose Meesterkok Eric Swaghoven was me voor: het idee met het zachtgekookte eitje had ik ook!
Maar gelukkig heeft iemand de tekst op Wikipedia eindelijk gecorrigeerd en een verwijzing gemaakt naar het bewijs. Hoera, hoera, de Groninger stadsvlag kan uit en mag wapperen!
Ook fijn was het om in Spoor2 (een blaadje voor abonnementhouders van de NS) te lezen:
Wat de vlaai is voor Limburg, is de eierbal voor Groningen
Zou de schrijver zich bewust zijn geweest van de Limburgs-Groninger kwestie rondom de herkomst van de bal?
Noten:
1 Vergelijking tussen het oude (foute) artikel en de nieuwe op Wikipedia.
2 Artikel uit Spoor Cityspecial herfst 2014 (pagina’s 18 en 19)
Lang geleden sprak een Utrechtse vriendin trots over een culinair hoogstandje van haar vader.
Rondom een gekookt ei draaide vaderlief zijn gehaktballen.
Met een schalkse glimlach naar zijn zoon noemde hij dit een echte potentiebal.
Ik begrijp nu dat hoe noordelijker je komt hoe verfijnder deze creatie wordt?
Smakelijke groet,
Wat je omschrijft is meer een Scottish Egg, dus vooral erg westelijk. En met vlees, dus een echte mannenbal. In de stad Groningen heeft het ei een omhulsel van een salpicon (consistentie van een stevige ragout) en meestal vegetarisch (kerriesmaak).