Volwassenen snappen er de lol niet van en kinderen kunnen er soms smakelijk om lachen. Je kent dat wel, dat als je een mop wilt vertellen en je begint met “Ik ken een mop…”. Waarop vast wel iemand in de omgeving antwoord: “Twee tieten in een envelop!“.
Maar kan dat eigenlijk wel? Passen er wel twee tieten in een envelop? Nou, in één envelop lijkt me zo goed als onmogelijk, maar twee tieten elk afzonderlijk in een envelop, dat moet mogelijk zijn.
En ja, het is gelukt. Met twee enveloppen en een lading elastiekjes kun je een enveloppenbeha maken.
Twee tieten in een envelop (gelukkig maar voor een zeer bescheiden cupmaat)
Vandaag was er in onze wijk een soort mini-braderie. Niet erg groot en ook niet erg bijzonder. Een kraam met plantjes van de tuindersvereniging uit de wijk, een suikerspin, een kraam met tweedehands boeken, een rad van fortuin, een kraam met broodjes (georganiseerd door een school in de buurt), wat zelfgemaakte sieraden en iemand met zelfgemaakte pasteitjes…
Op weg naar de supermarkt had ik de kraam van de tuindersvereniging al eens goed bekeken. Voor weinig geld hadden ze kleine plantjes dille te koop. Niet iets om even tussen de boodschappen te drukken, dus ik had bedacht om na de boodschappen eerst naar huis te gaan en even later met een van huis meegenomen plastic zakje terug te gaan en een paar plantjes te kopen.
Na de boodschappen en onderweg naar de mini-braderie hoorde ik de muziek al sterker worden en aangekomen zag ik een groepje kinderen een dansje opvoeren. Verrassend leuk!
“Doe mij maar drie dille”, zei ik bij de kraam.
“Wilt u een tasje om het mee te nemen?”, vroeg één van de mensen achter de kraam.
“Nou nee, ik heb een plastic zakje meegenomen”, zei ik en even later ging ik huiswaarts met mijn drie dille voor slechts € 1,50.
Thuis gekomen zette ik mijn dille op het balkon en viel mijn oog op het zakje. Niet zomaar een zakje, maar wonder-boven-wonder een zakje van Dille & Kamille. Wel met de dille, maar dit keer zonder de kamille!
Elho heeft een soort driepotsbloembak in allerlei hippe kleuren op de markt gebracht waarmee het makkelijk is om verticaal te tuinieren volgens de fabrikant. In mijn enthousiastme over het mooie plaatje heb ik gelijk twee van die driepotsbloembakken gekocht samen met een verhoger die het geheel zo’n 20 cm. optilt voor een bescheiden verticaal tuintje op het balkon.
Het is een vergissing. Na verloop van tijd blijkt de onderste divisie plantjes wel erg zielig zonder voldoende zon en ruimte en wat is het ding toch een sta-in-de weg op het balkon!
Tijd voor een creatief alternatief waarbij de plantjes de ruimte krijgen zonder dat het een sta-in-de-weg is. Geïnspireerd op de hangende tuinen van Babylon en met behulp van een plastic driepuntsding van een oude hangende balkonpot is het mogelijk de driepotsbloembakken (op de foto in magenta en cyaan) te laten hangen. En zie hier het resultaat:
Och, wie noemt er zijn kind nou Eugene? Het is typisch zo’n naam waar je later op school mee gepest wordt. Toch schijnt de laatste tijd de naam onder jonge ouders weer populair te zijn…
Bericht uit “De Knipselkrant” van 16-5-14
Deze website maakt gebruik van Groninger Koek. Knol's koek. Als je deze website blijft gebruiken gaan we ervan uit dat je dat goed vindt.OK
